- ἄαδα
- ἄαδα· ἔνδεια ([dialect] Lacon.), Hsch. [full] ἀαδεῖν· ὀχλεῖν, ἀπορεῖν, Et.Gud., cf. Hsch., Phot.p.3R. (prob. for ἀ-ϝαδεῖν, cf. ἀαδής). [full] ἀαδένη (ἀαδέν Et.Gud., Cyr.) · ὑεία κόπρος, Hsch. [full] ἀαδής, ές, (for ἀ-ϝαδής)A unpleasant, cj. for ἀδαής in Thgn.296.
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό). 2014.
